Sisser

Ik was er eigenlijk al bang voor, zelfs hier komt Trump mee weg. We moeten dus concluderen dat de Amerikanen het in feite niet kan schelen, dat hun president Europa de vijand van de USA noemt en Poetin de grote vriend. Mij overvalt het gevoel, dat niets de Amerikanen echt kan schelen. Vriendschappen, het milieu, status quo, handelsevenwicht, allemaal dingen die ongemerkt doorliepen onder de presidenten voor Trump, maar nu die met alles zijn reet afveegt, is het ook ok. En wie weet is het ook wel ok, allemaal. Maakt het niet uit dat de Britten ons halfslachtig gaan verlaten, en dat Amerika een gek in het Witte Huis heeft. Dat is allemaal politiek. En doet politiek er wel toe? ‘It’s the ecomomy, stupid’, hield Clinton Bush senior al voor, en zo is het. Als die beloofde banen in de te heropenen Amerikaanse mijnen en staalfabrieken er niet komen, dan vindt de achterban van Trump hem opeens niet meer ok, zo simpel is het. En Japan neemt nu al heel snel de plaats van Engeland in als handelspartner voor de EU, en daar zijn we misschien wel beter mee af. Economisch. Want daar gaat het om, en alleen daarom. Stupid.