Doorzon
De Familie Doorzon, moet die nog worden geintroduceerd? We naderen het moment dat het 40 jaar geleden is dat de strip begon, in Nieuwe Revu, waar, toen de Doorzonnetjes hun opwachting maakten, een linkse boodschap nog werd verpakt tussen borsten en billen. Een linkse boodschap die in de strip steevast belachelijk werd gemaakt, en de billen en borsten trouwens ook. Was het daardoor dat het blad in de gloriejaren van de strip, ook onder de bezielende leiding van Derk Sauer(die trouwens ook vaak aan de beurt was in de strips van De Jager)de transitie maakte naar een tijdschrift waar allengs meer rekening mee werd gehouden dan met de fossiele linkse weekbladen Vrij Nederland en Haagse Post? We zullen het nooit precies weten, maar een inspirerende tijd, ook voor de andere stripmakers die volgden, was het wel.
In deze bouwvak-tijd, een toepasselijk oudje uit 2016, naar aanleiding van een bericht dat op de huid van de firma Biereco leek te zijn geschreven.
We blijven nog even in de kroeg, met de oude Doorzons. Of nee, we gaan juist naar buiten, het terras op!
Deze stokoude Doorzon heb ik niet zozeer uitgezocht op de grap, maar omdat ie zo verdomde actueel is. Weten we het nog? 2002? En wie de falende bondscoach was? Juist, Louis van Gaal, de comeback-kid.
Ik ben bijfiguren die in de loop der tijd in De Familie Doorzon opdoken vaak alweer vergeten. Soms onterecht. want Rinus, de zoon van Tinus, is een leuke gast. Qua uiterlijk, en nu ik er hardop schrijvend over nadenk, ook innerlijk, is hij gebaseerd op een it-man die ik ten tijde van het maken van deze pagina’s leerde kennen, ik meende dat hij Jeroen heette. Hij wist ook veel van animeren en met hem heb ik een aantal filmpjes gemaakt van De Krijter, mijn strip voor het voetbaltijdschrift Hard Gras, een strip die overigens nog steeds loopt:
Ben de digitale bestanden van De Familie Doorzon aan het ordenen en dat lijkt mij een goede gelegenheid de in mijn ogen betere pagina’s uit het latere doorzontijdperk op deze plek uit te lichten. Voor de trouwe fans misschien gesneden koek uit de albums, voor de afhakers van toen en de nieuwkomers van nu onbekend spul. Voor wie de strips al kent, is het misschien leuk te zien over welke pagina’s de auteur nog steeds tevreden is.
Bovenstaande pagina is duidelijk van rond de invoering van de euro. Dat was ook de tijd dat je nog een godsvermogen in euro’s uit moest geven voor een website. En dat deed iedere onderneming dan ook. Zonder verder ook maar ooit iets up te loaden, want daar had je weer een dure ‘specialist’ voor nodig. Dat maakte allemaal niet uit, want in die tijd ging er toch niemand naar de website van bijvoorbeeld de Peg-Bar. Tenzij je dus een een trekker had als in bovenstaande strip.
Eens in de zoveel tijd doet zich de gelegenheid voor geen grap te hoeven verzinnen om toch een grap te hebben. Dankzij het schreeuwende tekort aan bouwvakkers was het in mijn wekelijkse cartoon voor Bouwmaat dit keer weer een keertje zover:
