Check Out

Blijkbaar hebben niet alleen wij gewone stervelingen moeite met de digitalisering.

De gezondheidszorg loopt ook compleet vast door de digitale bureaucratie, die er op is gericht dat we zo’n beetje alles zelf doen.

(pen en papier in bovenstaande schets moet natuurlijk een laptop worden, in de uitgewerkte cartoon)

Na de ontluisterende berichten over de afvinkcultuur in de gezondheidszorg, kwam men als eerste reactie met de aanbeveling dat de huisarts efficienter EN klantvriendeliker moet worden, een gotspe noem je zoiets

Over de gekmakende afvinkcultuur in de zorg kan de Familie Doorzon meepraten: met dochter van 15 gingen we qua oogarts een deurtje verderop, bij de oogkliniek waar ik patient was, omdat we vonden dat een, hoewel bijziend, verder gezond kind wel heel vaak op controle moest komen. De declaratiecultuur, ik hoor het u zeggen. Omdat het het eerste bezoek was, moest de zorgpas en het paspoort mee. Meisjes van 15 hebben soms nog hun vrolijke fleurige paspoorthoesje dat ze hadden toen ze 10 waren om hun paspoort heen zitten. Dacht ik. Bij de balie bleek dat ik alleen het vrolijke fleurige paspoorthoesje had meegenomen, zonder inhoud. Probleem, want nu kon er achter het hokje ‘paspoort’ geen vinkje worden gezet. Om haar identiteit toch te kunnen bewijzen, overhandigden we haar gepersonificeerde ov-chipkaart. Dat was onvoldoende bewijs voor een vinkje. Gelukkig zat ik met vinkjes achter zorgpas en paspoort wel in het bestand van deze oogkliniek. Dat zei niks. Mijn dochter, met haar foto en haar en mijn achternaam op haar ov-chipkaart, zou wel eens helemaal niet mijn dochter kunnen zijn, maar een frauderende asielzoeker.Dan schrijft u haar in en kunnen we toch naar de afspraak en mail ik een kopie van haar paspoort bij thuiskomst door. Nee. Wie zegt dat u dat doet, en wie zegt dat dit meisje recht heeft op een paspoort. Ze heeft het niet bij zich, dat lijkt verdacht genoeg. Op de vraag waarom de balievinkster zo ontzettend moeilijk deed, antwoorde deze dat ze zomaar een INVAL van de zorgautoriteit zouden kunnen krijgen en als dan blijkt dat mijn niet te vertrouwen kind vinkjes achter hokjes heeft staan waar ze geen recht op heeft, dan krijgt de kliniek een ENORME BOETE. Ik had de oplossing, omdat ik ten einde raad was, en op het punt stond de vinkfundamentalist over de balie te trekken: ik betaal het consult gewoon meteen ter plekke. Zonder vinkjes voor de verzekering en wat al niet. Dat is dan verder mijn zorg, het declareren bij de verzekering. Deal? Geen deal. Leg uit. Vanwege de mogelijke INVAL. Ik zei, sorry, ik schreeuwde, tot diepe ellende van het onbetrouwbare sujet naast mij dat zich nog steeds voordeed als mijn dochter, dat ik HOOPTE op die INVAL, omdat de dienstdoende opsporingsambtenaar dan met eigen ogen kon zien, welke idiotie hier deze middag aan deze afvink-balie plaatsvond. Het afvink-vinkje riep nu de bewaking erbij, vanwege een schreeuwende terrorist die de balie omver probeerde te duwen en  die op slinkse wijze met ongetwijfeld vervalste papieren in het bestand was terecht gekomen. Ik sleurde mij kalifaat-kind mee naar buiten, niet nadat ik de hele kliniek en zijn medewerkers van harte de vinketering had toegewenst.