De Jager vrijdag 04 september 2015

Ooit woonde ik boven een galerie waar ze Karel Appels werk verkochten. Mijn opgang was door de galerie, dus ik heb in dat jaartje dat ik daar woonde, eind jaren ’80, meer kunst gezien dan in alle jaren daarna. En ook nooit meer zoveel geruite broeken en parelkettingen uit het Gooi trouwens, die op zaterdag Kunst kwamen kopen. Appels, maar ook Corneilles en Wallasse Tings. Karel Appel had daar zijn ‘meubels’ in de verkoop staan, met waaibomenhout in elkaar getimmerde eh ja wat eigenlijk? Dingen. Met uitstekels.  In ieder geval liep het niet echt, want na maanden stonden die bont en blauw geschilderde bouwsels van Appel er nog steeds. De galerie-houder zette er na verloop van tijd zonder veel respect voor het Kunstwerk na sluitingstijd zijn herenrijwiel tegenaan en ook mijn gasten hingen er gaandeweg hun jassen aan op, als ze op bezoek kwamen. Jammer dat ik er geen foto’s van heb gemaakt, de objecten van Appel kregen daardoor er een hele mooie extra laag door. Lagen zelfs, als er veel mensen op bezoek waren.