Analyse

Weinig aanleiding lijkt het om een vervolg te schrijven op het vakbondswerk-verhaal van eergisteren, behalve dan dat John zich na dit optreden op televisie zeer waarschijnlijk moet laten bijstaan door de BVVA, de Bond Van Voetbal Analisten, wegens ontslag op staande voet. Enfin, de tweede keer dat ik tekeningen voor de bond maakte, sterker nog voor alle vakbonden gezamenlijk, was in 1991, toe het kabinet Lubbers het waagde aan de WAO te gaan morrelen, achteraf volkomen terecht, want dat was een waterhoofd geworden. Voor een speciale  aktiekrant, die in een miljoenenoplage huis aan huis werd verspreid, tekende ik een speciale aflevering van De Familie Doorzon, waarin Ruud Lubbers lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette, waardoor hij wordt afgekeurd als premier. Omdat er passend ander werk voor hem moet worden gevonden, krijgt hij als bestuurlijke functie werk als chauffeur van de toenmalige minister van sociale zaken, die verantwoordelijk was voor de verherbouwing van de WAO en die vervolgens door Lubbers tijdens de ritten naar het Binnenhof wordt stijfgescholden. Een van de bonden, die van de ambtenaren of iets anders netjes, lieten in een regeltje onder de strip optekenen dat ze zich van de inhoud distantieerden. Dat werd opgemerkt door de Volkskrant, waarna het landelijk nieuws werd. In de Haagse Courant wond een fossiele columnist zich op over het misbruiken van de aandoening Gilles de la Tourette. Dit alles kwam mij vertraagd ter ore in New York , waar ik op dat moment woonde. Nog voor ik die column te lezen kreeg, was ik daar al gebeld door de voorzitter van de Tourette-patientenvereniging, die smakelijk om mijn strip had moeten lachen, maar een tegenprestatie voor het misbruiken van de aandoening wel op zijn plaats vond. Dat resulteerde in een mini-albumpje van Roel en zijn Beestenboel, bestemd voor kinderen die met dit syndroom geboren zijn. Wat later is deze strip integraal overgenomen in een Duits wetenschappelijk boek over het syndroom van Gilles de la Tourette.